پیچ های مهره دار

پیچ های مهره دار مورد استفاده در صنایع هوایی از جنس های فولادهای آلیا‍‍ژی، فولادهای ضد زنگ یا مقاوم در برابر خوردگی، آلیاژهای آلومینیوم و تیتیانیوم بوده و در جاهایی به کار می روند که به استحکام بالایی نیاز باشد و در مواردی که به استحکام بالایی نیاز نباشد بجای پیچ های مهره دار می توان پیج ها را جایگزین ساخت.
پیچ های مهره دار به کار گرفته در صنایع هوایی ، همواره دارای علامتی بر روی سر خود می باشند، در صورتیکه هیچ علامتی بروی سر پیچ های مهره دار مشاهده نشود، احتمالا این پیچ های مهره دار از نوع تجاری می باشند.این علائم یاد شده بسته به تولید کننده آنها متفاوت می باشد. در شکل زیر می توانید نمونه هایی از سرهای پیچ های مهره دار با علائم مختلف را مشاهده نمایید.
پیچ های مهره دار NAS دارای استحکام تسلیم بالایی بوده و با سر فنجانی شکل خود مشخص می شوند. پیچ های مهره دار با تلرانس بسته، با دقت بیشتری نسبت به پیچ های مهره دار همه کاره ، ماشینکاری شده و در مواردی به کار می روند که نیاز به انطباق خیلی سفتی باشد. پیچ های مهره دار با تلرانس میتوانند از هر دو نوع استاندارد AN یا NAS بوده و معمولا دارای سری با علامتی مثلثی شکل برجسته یا تورفته می باشند.
پیچ های مهره دار با استاندارد به کار رفته شده در ساختمان هواپیماها، پیچ هایی با استاندارد AN3 تا AN20 می باشند. طول پیچ بایستی به انداره ای باشد که اطمینان حاصل شود بیشتر از یک رزوه در سوراخ پیچ قرار نخواهد گرفت. این طول، طول گیر(grip length) پیچ مهره دار نام داشته و از بخش غیر رزوه سر پیچ تا ابتدای قسمت رزوه شده اندازه گرفته می شود. طول گیر بایستی کمی بزرگتر از ضخامت ماده ای که بایستی پیچ را در آن بکاربست باشد.
مهره ها:
مهره های هواپیما ها معمولا دارای علائم معرفی نمی باشند ولی دارای جنسی مشابه با پیچ های مهره دار هستند. بخاطر گستره زیاد ارتعاشات ایجاد شده در اسکلت هواپیما و موتورشان، مهره ها می بایست قدری شبیه وسایل قفل کننده باشند تا بتوانند آنها را در جای خود نگه دارند. از روش های معمول برای ایجاد حالت قفل کنندگی استفاده از پین های برشی در مهره های چاکدار، استفاده از اینسرت های فیبری، واشرهای قفل کن و سیم های ایمن می باشند. مهره های چاکدار (با استاندارد AN 310) همراه با پیچ هایی بکار می روند که تحت بارهای کششی قرار می گیرند. مهره های برشی ریختگی چاکدار ( با استاندارد AN 320) تنها برای مواردی که تنها تنش های برشی قرار می گیرند بکار می روند. مهره های ساده (با استاندارد AN 315, AN 335) نیازمند یک وسیله قفل کنندگی مانند مهره پشت گیر ( استاندار AN 316) یا سیم ایمن در این حالت دارند.
این وسایل می توانند در برابر بارگذاری های کششی بالا ایستادگی کنند. مهره های شش گوش سبک ( با استاندارد AN 340, AN 345) نیز به وسایل قفل کننده به هنگام کاربردشان نیاز دارند و تنها برای کارهای غیرساختاری بکار می روند.

واشرها
واشرهای معمول مورد استفاده در صنایع هوافضا با استاندارد AN 960, AN 970 مشخص می شوند. هدف اصلی یک واشر تخت از بکارگیری آن در نصبیات هواپیماها، ایجاد یک حالت شیم مانند به هنگام مورد نیاز است. در این حالت واشر به صورت یک سطح تکیه گاهی عمل کرده و وضعیت مهره های چاکدار را نسبت به سوراخ مته کاری شده جهت بکار بستن مهره تنظیم می نماید. به هنگام بکار بستن واشرهای قفل کن، به منظور جلوگیری از آسیب دیدن سطح فلز می بایست از واشرهای ساده استفاده کرد. واشرهای با استاندارد AN 960 از واشرهای معمول مورد استفاده می باشند. این واشرها در ضخامت های معمول و ضخامت های نازک (حدود نصف ضخامت واشرهای با ضخامت معمول) ساخته می شوند. اعداد بکار رفته در استاندارد AN 960 نشان دهنده اندازه پیچ برای کارهایی است که مورد استفاده قرار می گیرند.
بطور مثال واشر با استاندارد AN 960-616 ، با پیچ مهره دار ۳/۸” بکار می رود. در صورتیکه حرف L بعد از اعداد آورده شود، از یک واشر نازک یا سبک استفاده می شود. واشر با استاندارد AN 960C ، واشری از جنس فولاد زنگ نزن می باشد. واشر با استاندارد AN 970 دارای ناحیه تخت بزرگتری بوده و معمولا در کارهای چوبی برای محافظت از سطح بکار گرفته می شود. واشرهای قفل کن AN 936) و AN 935) تنها در مواردی بکار گرفته می شوند که استفاده از مهره های چاکدار ریختگی در آن کار مناسب نباشد.

پیچ ها
پیچ ها اغلب در ساختمان هواپیماها بکار گرفته نمی شوند زیرا که دارای جنسی با استحکام پایین بوده، انطباق رزوه لقی داشته و دارای طول گیر تعریف شده مشخصی نمی باشند (پیچ ها در تمام طول خود رزوه می شوند) . با این وجود پیچ های آلن ماشینی با استاندارد NAS 608 و NAS609 که دارای استحکام کششی بالایی می باشند را می توان در ساختمان هواپیماها بکار بست.